ζυγαρίζω

1. γέρνω από δω κι από κει, ταλαντεύομαι

2. (για αρπακτικά πτηνά που αναζητούν τη λεία τους) ζυγίζομαι στον αέρα, μένω μετέωρος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ζυγαρά, άλλος τ. του ζυγαριά + κατάλ. -ίζω].